ترکیبات بتن آماده چیست؟ بتن سازان برج زینو

آرام شروع کنید به ترکیب کردن این ترکیبات تا جایی که کاملا یک مصالح یکدستی را داشته باشید. در حین مخلوط کردن مراقب باشید که آب از داخل حوضچه نشت نکند. مقاومت بتن به طرح اختلاط وابسته است ولی با تقریبی می توان مقاومت بتن را بین 10 تا 40 مگاپاسکال در نظر گرفت. از هزاران سال پیش تا به امروز، نیمی از جمعیت جهان از مخلوطی از آب و خاک برای ساختن ساختمان های مورد نیاز خود استفاده کرده اند؛ این مصالح را می توان اجداد روش های ساخت و پرداخت بتن امروزی دانست.

• در این روش میلگرد را به همراه قلافی در قالب بتن قرار داده و بتن را به محل نصب منتقل می کنیم و پس از گیرش قلاف کابل را که از یک طرف کشیده می شود را از بتن خارج می کنیم.
• وزن مخصوص این بتن حدود ۲۴۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب است که نسبت به بتن معمولی بیشتر است.
• کارایی بتن را بدون افزایش مقدار آب یا کاهش محتوای آب در همان اندازه افزایش دادن.
• طرح مخلوط بتن، روند تعیین نسبت اجزاء بتن است به نحوی که بتن تا حد امکان مقرون به صرفه شود و الزامات مورد نیاز شامل خواص فیزیکی، مکانیکی و دوام را برآورده نماید.
• بنابراین می توان گفت که طرح اختلاط بتن به معنی نسبت به کارگیری اجزای تشکیل دهنده بتن به روش وزنی یا حجمی می باشد.
• اگر این مسافت طولانی باشد، بهتر است آب و مواد افزودنی در محل به بتن اضافه شود.

لازم به ذکر است مقادیر سهم شن می تواند بین 45 تا 40 و سهم ماسه 55 تا 60 باشد. برای شن 45 درصد و ماسه 55 درصد مخلوط حاصله به ویژه در بخش های فوقانی کمی درشت به نظر می رسد. بنابراین همان سهم شن 40 درصد و ماسه 60 درصد مطلوب تر می باشد. بنابراین مقاومت فشاری متوسط لازم برای طرح مخلوط برابر Mpa5/32 می شود. در مرحله بعدی می توان به سراغ تعیین سهم شن و ماسه رفت و یا نسبت آب به سیمان را بدست آورد. کاهش مقدار سیمان در بتن، باعث کاهش درجه حرارت ناشی از آبگیری سیمان (هیدراتاسیون) و نهایتا کاهش گرادیان حرارتی و همچنین مقدار جمع شدگی و خزش می گردد.

رنگدانه‌ها؛ که برای تولید بتن‌های رنگی استفاده می‌شوند و کاربرد دیگری ندارند. حباب هواسازها؛ که کارایی بتن را بالا می‌برند، نمی‌گذارند دانه‌ها از هم جدا شوند و بتن آب بیندازد، و امکان بتن‌ریزی در حجم بالای آرماتور را بالا می‌برند. زمان گیرش اولیه آن بین ۳۰ تا ۹۰ دقیقه بر اساس خواص سیمان مورد استفاده و شرایط آب و هوایی است.

مواد تشکیل‌دهنده بتن:

دوام بالا، مقاومت در برابر آتش؛ نیاز به تعمیر و نگهداری بسیار کمتر از دیگر مصالح ساختمانی است. کارایی بالا برای استفاده در شکل و اندازه‌های مختلف؛ امکان استفاده چندباره از قالب‌ها در کارهای مشابه دیگر، هزینه‌ها sepanta را کاهش می‌دهد. در مجموع، بتن‌های پیش تنیده برای ساخت پل، سقف‌هایی با دهانه بلند و اکثر ساز‌های سنگین تحت بارهای مرده زیاد مناسب هستند.

بتن چیست؟ + مواد تشکیل دهنده + انواع

«واش بتن» یا «بتن با سنگدانه نمایان» ، یکی از روش‌های پرداخت بتن برای ساخت سازه‌های مختلف با نمای تزئینی است. در این روش، سطح بالایی خمیر سیمانی شسته می‌شود تا سنگدانه‌های درون آن در معرض دید قرار گیرند. واش بتن یکی از انواع بتن نما یا اصطلاحا «بتن اکسپوز» به حساب می‌آید. «دیرگیر کننده» ، شروع واکنش شیمیایی مورد نیاز برای گیرش را به تاخیر می‌اندازد. این نوع از افزودنی‌ها معمولا برای مقابله با شروع زودهنگام گیرش به دلیل گرمای زیاد محیط مورد استفاده قرار می‌گیرند.

سنگدانه های مورد استفاده در انواع بتن سنگین، بسیار متخلخل و جاذب هستند، به همین دلیل است که این بتن، جرم بیشتری نسبت به حجم آن دارد. بتن سنگین برخلاف بتن معمولی به دلیل وجود سنگدانه های فلزی مقاومت کششی بالایی دارد. در این روش ابتدا یک لایه سیمان و مخلوط ریزدانه به ضخامت 50 میلی متر در قالب ریخته و سپس با لایه ای از سنگدانه درشت پوشانده می شود. در نهایت دانه ها با کوبیدن با میله یا ارتعاش داخلی به داخل ملات هدایت می شوند. برای اطمینان از توزیع یکنواخت دانه ها در سراسر بتن باید دقت شود.

ویبره بتن

برعکس، ترکیبی که خمیر سیمانی زیادی داشته باشد، احتمال ترک خوردن محصول نهایی را افزایش می‌دهد. سنگدانه بتن، معمولا ترکیبی از شن (ذرات درشت) و ماسه (ذرات ریز) با دانه‌بندی مشخص است. سنگدانه‌ها به عنوان بافت دانه‌ای بتن، توسط خمیر سیمانی در کنار یکدیگر نگه داشته می‌شوند. استفاده از سنگدانه‌هایی با اندازه و کیفیت بهینه، خواص نهایی بتن را بهبود می‌بخشد. سپس با توجه به سهم بدست آمده برای سنگدانه های ریز و دشت در مخلوط سنگدانه و با در نظر گرفتن حجمی بودن دانه بندی های ارائه شده در گام دوم، مقدار حجم سنگدانه های ریز و درشت به تفکیک بدست می آید.